Eerste ervaringen ziekenhuis (en de rest)

Hallo allemaal,

Hier mijn tweede verhaaltje. Ik merk dat ik het nu al lastig vind om te bedenken wat ik allemaal ook alweer heb gedaan. Ik probeer het voor mezelf af en toe bij te houden, maar daardoor is het nu wel een vrij lang verhaal geworden. Ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen;).
Vorige week vrijdagavond heb ik voor de tweede keer bootcamp gedaan. Was weer erg leuk en vooral erg zwaar. Daarna zijn we met zijn 3en nog naar de Gusto gegaan. Dat is een van de kroegen waar de meeste mensen belanden in het weekend;). Bijna iedereen van hier gaat daarheen om te stappen. Het is best een klein kroegje, maar wel leuk en best wel leuke muziek. Er wordt lekker gedanst, vooral door de Arubanen (veel schuddende billen). Na een paar biertjes zijn we op tijd naar huis gegaan omdat we de volgende dag om 9 uur de quads konden ophalen.
Dit hebben we dus zaterdag ook gedaan. We gingen met een groepje van 8. Dus 4 quads voor 2 personen. Een van de meiden hier heeft een Arubaanse jongen ontmoet en die ging ook mee. Hij kon ons dus mooi alles van het eiland laten zien. Ik begon met rijden en we gingen eerst een stukje over de geasfalteerde weg, maar zijn daarna langs de kust gaan rijden over een soort zandweg. Wat heel cool was op de quads en ook onwijs mooi. Een super mooi uitzicht over de zee en de golven! Zo zijn we eigenlijk het hele eiland rondgereden langs de kust. Ik heb echt genoten. Onderweg hebben we een aantal stops gemaakt bij wat bezienswaardigheden, zoals een kapelletje, ruïnes en natural bridge. (zie foto’s). Bij elke stop moesten we steeds weer lachen als we onze zonnebrillen afzetten. Door al het stof had iedereen helemaal een bruin gezicht, behalve de plek van je zonnebril. Ook wilden we nog naar de natural pool toe. We hadden al van andere mensen gehoord dat dat echt off road was en dat we dat misschien beter niet konden doen. Op onze quads stond zelfs een stickertje dat we daar niet heen mochten in verband met mogelijke schade aan de quads. Toch wilden wij dit natuurlijk even proberen. Op dit stuk reed ik weer, maar het was echt een beproeving. Overal stenen en keien, heel steil en je moest echt heel goed sturen. Na een minuut of 10 stonden we op een punt waar ik echt niet overheen durfde. Een van de jongens heeft toen de quad daaroverheen gereden, maar toen de anderen zagen hoe dit ging hebben we met zijn allen besloten om terug te gaan. Dat was namelijk op 2 van de 4 wielen en staand op de quad. We kwamen tot de conclusie dat het toch echt te gevaarlijk was. Toch wel een vette ervaring dat ik dat eerste stuk wel echt zelf had gereden. Om een uur of 4 waren we het hele eiland rond, helemaal zwart van het stof, zere armen van het sturen en een hele ervaring rijker, dus toen hebben we de quads weer ingeleverd. Daarna zijn we even lekker bij het zwembad gaan afspoelen. 2 meiden gingen met hun vriendje eten en eentje met haar ouders, dus we zijn met z’n drieën gaan eten bij de bingo’s. Dat is een restaurantje hier vlakbij, waar je voor 8 euro ofzo een prima sate kunt bestellen. Daarna zijn we weer in de Gusto beland. Ik was deze keer de bob (alles moet je hier eigenlijk met de auto doen), dus heb lekker water gedronken. Het was wederom een gezellig avondje en we hebben weer lekker gedanst. Om 3 uur gaat het dicht bij Gusto, maar daarna is er altijd nog The Mill. Dat is een soort appartementencomplex/hotel, met daarvoor dus letterlijk een Nederlandse molen. Hier gaat iedereen nog heen die hierna nog zin heeft om wat te doen (veel dronken mensen dus). En het schijnt dat het feestje af is zodra er politie komt. Iedereen wilde eigenlijk daar nog wel heen en alhoewel ik als bob al best wel moe was, heb ik toch maar ingestemd om daar ook heen te gaan. Na een uurtje hadden we het wel gezien en zijn we lekker naar huis gegaan.
Zondag hebben we eerst lekker uitgeslapen. Daarna zijn we naar het strand gegaan en hebben daar lekker de hele middag liggen bakken! ’s Avonds hebben we bij het restaurant bij ons complex gegeten. We waren allemaal best moe dus hebben nog een kopje thee gedaan bij het zwembad en zijn toen allemaal lekker naar onze kamer gegaan. Een geslaagd eerste weekend!
Maandag begon dan mijn eerste stage dag. Het ziekenhuis heeft eigenlijk 6 zaal afdelingen. Op verdieping 2, 3 en 4, welke dan weer zijn onderverdeeld in snijdend en niet-snijdend. Ik werd geplaatst op snijdend 3. Hier liggen echt de chirurgische patiënten. ’s Ochtends beginnen we om 7 uur met de rontgenbespreking. Dan worden de foto’s van de dag op de SEH besproken. Hier leer je echt veel van. Daarna overdracht en dan naar de afdeling. Daar ga je visite lopen langs de bedden. Het viel me echt op dat bijna de helft van de mensen hier ligt vanwege een diabetische wond. Ik heb dus veel zwarte tenen, vieze wonden en amputaties kunnen zien. Ik heb me laten vertellen dat dit komt doordat mensen hier veel langer wachten met naar de dokter gaan, slecht schoeisel hebben en dat er sowieso al veel meer diabetisch voorkomt. Ook overgewicht is een groot probleem hier. Verder liggen er mensen die bijvoorbeeld die week of dag zijn geopereerd. Al snel kreeg ik mijn eigen kamer met 6 patienten en daar moet je dan dus nog op papier opschrijven wat je voor die dag hebt afgesproken. Tussendoor komen er verpleegkundigen binnen die vragen hebben over patiënten en die moet je dan ook beantwoorden. Best veel verantwoordelijkheid dus, maar ook wel weer leuk. Maar natuurlijk helpt de zaalarts je wel hiermee. Om half 1 gaan we lunchen. Speciaal voor alle co-assistenten is er een warme maaltijd onder de middag. Dit is echt prima eten; aardappels, groenten en vlees of bijvoorbeeld rijst. Je kan nog soep vooraf, een salade erbij en een toetje. Elke dag mag je voor de volgende dag uit een aantal dingen kiezen. Prima voor elkaar dus. Daarna nog wat dingen regelen op de zaal en dan om 3 uur stop je in principe. Op maandag is er dan nog een bespreking waar we heen moeten tot 5 uur. Op dinsdag en woensdag ben je lekker om 3 uur klaar. Deze donderdag was het natuurlijk hemelvaart, dus waren we lekker vrij. Maar normaal heb je op donderdag ook nog een bespreking. En op vrijdag nog overdracht, wat tot half 5 ongeveer duurt. De werktijden zijn dus best oke.
Owja, wat ik jullie echt niet wil onthouden is dat ik deze week in het ziekenhuis ook nog wormen uit een wond heb zien komen… Nee, geen grapje. Die mevrouw kwam naar het ziekenhuis omdat er wormen uit haar voet kwamen. Ik heb ze zelf eruit zien kruipen. Dit schijnt wel eens vaker te gebeuren hier in Aruba. Ik kan me echt niet voorstellen dat dit in Nederland zou gebeuren. Dus wat dat betreft zijn de patiënten wel wat anders;).
Maandag avond heb ik weer bootcamp gedaan (ik word nog sportief hier). Dinsdag lekker rustig aan gedaan. Woensdag zijn we de hooiberg op gegaan. Dat is de hoogste berg hier op Aruba en daar hebben ze met een trap ervoor gezorgd dat je hem kunt beklimmen. Ik schrok best wel toen we er aankwamen, want hij is echt hoog en stijl. 500 treden omhoog heb ik me laten vertellen, ik heb ze niet zelf geteld. Maar dan ben je er eindelijk, best een sportieve avond dus. Bovenop kun je heel mooi de zonsondergang zien. Het was helaas weer een beetje bewolkt, dus was niet helemaal zoals we hoopten. Maar ik heb toch wel wat mooie foto’s kunnen maken. En we gaan vast nog een keertje. De dagen gaan hier nu best snel, wat zeker wel fijn is! Heb nog wel even kunnen skypen met het thuisfront.
Woensdagavond konden we gaan stappen, want donderdag hadden we vrij. Dit hebben we dan ook gedaan. Er was een feestje van wat mensen die weggingen en dat was erg gezellig. Donderdag uitgeslapen en daarna naar het strand geweest. Het is deze hele week bewolkt geweest, wat best uitzonderlijk is voor Aruba. Maar toch wist ik het te presteren om te verbranden, de zon is dus echt fel hier! Donderdagavond weer gesport, we wisten niet dat het soort box training was, dus heb nu blauwe knokkels en schenen van het slaan en schoppen. Maar was wel weer erg leuk.
Vrijdag weer een dagje in het ziekenhuis. Ik had halverwege de week 2 kamers onder mijn hoede gekregen, wat betekent zo’n 10 patienten. Dit vond ik zelf best veel. Deze moest ik vrijdag ook overdragen aan de dienstdoende chirurg. Wel een beetje spannend, maar ik kreeg complimenten dat ik het goed had gedaan. Dus dat is weer mooi meegenomen.
Afgelopen vrijdagavond hebben we hier op Perle gezellig met een groepje buiten gezeten en wat gedronken. Er gingen nog wel wat mensen stappen, maar ik ben lekker op tijd gaan slapen, omdat ik hier toch nog niet heel goed kan slapen.
Zaterdag hebben we ontbeten op het strand. Voor 8 euro lekker een lopend buffet, alsof we in een hotel zaten. Dit was afscheid van een van de meiden die weer naar Nederland vloog. Daarna zijn we even Oranjestad in gegaan om een beetje te winkelen. Ik was er alleen nog maar doorheen gereden, dus was wel leuk om even te doen. Toen zijn we langs de vlindertuin gegaan. Hier hebben ze allemaal verschillende soorten vlinders. Echt mooi en mooie foto’s kunnen maken. We kregen ook nog een hele uitleg, dus al met al een goed idee. Het was een volle dag, want daarna zijn we doorgegaan naar het strand om te windsurfen. We waren al wat aan de late kant, dus we konden 1 uur les. Daarna mag je nog 1 uur zelf proberen, maar dat doen we nu een andere keer. Een keertje oefenen op het strand en toen mochten we meteen het water op. Ik vond het nog best pittig en kreeg het niet echt onder de knie. Gelukkig begon ik het tegen het eind van de les door te krijgen en kon ik stukjes heen en weer varen. Het was me zelfs gelukt om een paar keer op het bord om te draaien, wat ook best lastig is. Was echt een leuke ervaring, dus volgende week gaan we het zeker nog een uur doen.
Zondag hebben waren we naar een poolparty gegaan. Was erg geslaagd en gelukkig was er weer een beetje zon, dus heb ook nog een kleurtje op kunnen doen.
Deze week in het ziekenhuis loopt ongeveer weer hetzelfde als vorige week. Nog geen spannende dingen die ik met jullie wil delen;). Ik ben ook weer fanatiek wezen sporten, bootcamp en hardlopen. Had niet verwacht dat ik hier zo sportief zou zijn, maar dat is natuurlijk ook wel fijn aangezien je bijna elke dag in bikini loopt.
Mijn dagen gaan nu een stuk sneller dan de eerste week en ik voel me veel meer thuis. Ik ben nu echt wel blij dat ik hier ben! Mijn volgende verhaal zal ik proberen wat korter te maken, maar dat lukt vast, want dan heb ik een stuk minder nieuwe indrukken!

Owja, foto’s volgen nog!

Groetjes vanuit Aruba